یک همراه چابک، کاربردی، اقتصادی و بی‌صدا! دوچرخه در دنیای تن‌تن هرچند کم در به‌دست‌آوردن شاهکارهای ماجراجویانه مشارکت دارد، ولی به‌عنوان یک عنصر ثابت و معمولی، در ایجاد زمینه و شخصیت‌پردازی تاثیرگذار است. با این همه، دوچرخه هم‌چون نمادی از زندگی عادی و روزمره، نقش مهمی را در نگاهی که به دنیای تن‌تن پرداخته می‌شود، ایفا می‌کند. این متن تلاش می‌کند با تمرکز بر عناصر مختلف، نقش و ارزش واقعی دوچرخه در دنیای تن‌تن را برجسته کند، با این‌که حضور آن در تعداد محدودی از داستان‌ها به‌چشم می‌آید.
نقش دوچرخه در ماجراهای تن‌تن
دوچرخه بین دهه‌های 1920 تا 1950 (1300 تا 1330 خورشیدی) برای مخاطبان گسترده‌ای از همه‌ی نسل‌ها و طبقات اجتماعی جذابیت داشت و حتا با تبدیل‌شدن به ابزار محبوب حمل‌ونقل فردی به دوران طلایی خود رسید.
با این‌حال، دوچرخه در ماجراهای تن‌تن بیش‌تر اوقات نقش فرعی دارد. هم‌چنین باید گفت که هرژه علاقه‌ی خاصی به وسایل نقلیه‌ی موتوری داشت. بنابراین از نمایش آن‌ها در تعداد زیاد لذت می‌برد و استفاده از دوچرخه را برای چند سکانس نادر ولی استثنایی محفوظ نگه داشت.
دوچرخه‌ها تنها در چهار کتاب حضور دارند، که در ادامه به آن می‌پردازیم:
فرار بزرگ
نخستین‌بار و طولانی‌ترین استفاده از دوچرخه در گل آبی بود. خبرنگار جوان برای ورود به منطقه‌ی بین‌المللی، دوچرخه‌ای را که در پیاده‌رو پارک‌شده، قرض می‌گیرد.
تن‌تن از این ابزار برای فرار به روش انگلیسی استفاده می‌کند. این حرف درست است! زیرا مدلی که او استفاده می‌کند تمام مشخصه‌های دوچرخه‌ی بریتانیایی را که در آن زمان در صدر فروش قرار داشت، دربر می‌گیرد.
افزون بر این، تن‌تن سرش را بالا می‌گیرد و شبیه یک دونده به‌نظر می‌رسد، زیرا دسته‌های ارگونومیک دوچرخه به او اجازه می‌دهند به‌راحتی موقعیت خود را تغییر دهد. ابتدا روی پدال‌ها می‌ایستد، تا به آن شتاب دهد. متاسفانه این ماجراجویی با یک پرواز به‌یاد ماندنی به پایان می‌رسد که باعث می‌شود از زین دوچرخه به داخل یک کامیون بپرد!
پلیس‌های دوچرخه‌سوار
به قانون احترام بگذارید! در هفت گوی بلورین، آدم‌ربایانی که پروفسور تورنسل را دزدیده‌اند با یک گروه ژاندارم دوچرخه‌سوار روبه‌رو می‌شوند. این نشان می‌دهد که دوچرخه‌سواری بسیار جدی است!
این جوخه‌ی جاده یادآور نخستین گشت‌های دوچرخه‌ی پلیس است که در آغاز قرن بیستم در فرانسه توسط بخش‌دار لپین (Lépine) ایجاد شد. لباس‌های آن‌ها مشابه لباس‌هایی‌ست که همتایان و هم‌کاران پاریسی خود می‌پوشند.
آن‌چه شگفت‌انگیز است، رنگ آن‌هاست. زیرا در آن زمان، بیش‌تر این‌گونه وسایل به‌طور کامل سیاه بودند. آبی ژاندارمری تا اواخر دهه‌ی 1960 (1340 خورشیدی) ظاهر نشد. مدرکی غیرقابل انکار مبنی بر این‌که هرژه یک رویاپرداز جلوتر از زمان خود بود.
این کتاب که در سال 1948 (1327 خورشیدی) منتشر شد، هم‌چنین گواه یک تحول بزرگ فن‌آوری است. یعنی: استفاده از موتور برای نیروهای انتظامی. بکارگیری از موتورسیکلت تنها پس از جنگ جهانی دوم، در اکتبر 1945 (مهر 1324) با ایجاد تیپ‌های موتورسیکلت (.B.Mo) در پایتخت هر بخش و یک اسکادران موتورسیکلت از گارد جمهوری‌خواه پاریس در سال 1952 (1331 خورشیدی) آغاز شد. بنابراین غیرمعمول نیست که در این زمان با تیپ‌های مختلط روبه‌رو شوید که در آن ژاندارم‌های دوچرخه‌دار و موتوردار در کنار هم برای نظارت بر نظم جاده‌ها هم‌کاری می‌کنند.
حضور کم‌رنگ در ماجرای تورنسل
در ماجرای تورنسل، صفحه‌ی 13، یک دوچرخه‌ی کورسی در میان افراد کنج‌کاو است که در مقابل درب اصلی قصر مولینسار جمع شده‌اند. هم‌چنین در صفحه‌های 37 و 38، دوچرخه‌ای در میدان دهکده است که توسط رانندگی آرتورو کارتوفولی و آشوبی که در مرکز دهکده به‌پا می‌کند، کله‌پا می‌شود!
بهترین وسیله نقلیه برای روستا
در جواهرات کاستافیوره سرانجام، هرژه شخصیت‌های خود را در فضای سبز قرار می‌دهد. داستان در مولینسار رخ می‌دهد. این محیط به او اجازه می‌دهد تا دو صحنه‌ی دوچرخه‌سواری را در دل داستان جا کند.
نخستین کسی که با دوچرخه‌ی کهنه‌ای راهی دهکده می‌شود، ایگور واگنر، پیانیست مخصوص بلبل میلان است. او که قرار است تمام طول روز پیانو تمرین کند با این وجود ترجیح می‌دهد برای شرط‌بندی روی اسب‌ها به دهکده برود. این دوچرخه‌ی قراضه که متعلق به نستور است، مدلی بسیار ساده به‌رنگ خاکستری، رایج و همه‌کاره می‌باشد که نشانه‌ی محبوبیت و تولید انبوه آن است.
طراحی هرژه به اندازه‌ی کافی دقیق است تا بتوان ساختار کلی آن‌را درک کرد. اسکلت دوچرخه، به‌ویژه میله‌های آن باید با جوش‌کاری متصل شده باشند. زیرا هیچ پیوستگی قابل مشاهده نیست. دو پرچ در پایین گل‌گیر جلو قرار گرفته‌اند. هم‌چنین به‌عدم وجود روکش زنجیر در سطح میل‌لنگ و وجود یک کیف چرمی قهوه‌ای‌رنگ توجه کنید که با زین نصب‌شده روی فنرها مطابقت دارد.
دوچرخه‌ی تن‌تن به نوبه‌ی خود لوکس‌تر به‌نظر می‌رسد، زیرا مجهزتر است. برای نمونه: یک سبد حصیری در پشت برای قرار دادن میلو به‌عنوان مسافر دارد. دو چراغ خطر در عقب آن برای ایمنی بیش‌تر نصب شده است. هم‌چنین محافظ‌های کرومی و دسته‌های نیمه برآمده. متاسفانه فقط یک نمای سه‌چهارم از دوچرخه دیده می‌شود و تا حد زیادی توسط بدن قهرمان جوان پنهان شده است.
مسابقات تور دو فرانس
یکی از مشهورترین و معتبرترین مسابقات دوچرخه‌سواری، تور دو فرانس (Tour de Franc) است که هرساله به‌مدت سه هفته در جاده‌های فرانسه و کشورهای پیرامون آن، در فصل تابستان برگزار می‌گردد.
این مسابقات از سال 1903 تاسیس شده و اهمیت آن‌را در مجله‌ی تن‌تن نیز شاهدیم. هم‌چنین، تن‌تن را هم با لباس‌های ویژه‌ی دوچرخه‌سواری می‌بینیم که توسط کاپیتان هادوک و دیگر دوستان پشتیبانی می‌شود. پیراهن زرد رنگ تن‌تن هم بی‌دلیل نیست. زیرا این رنگِ پیراهن را برنده‌ی رده‌بندی اصلی بر تن می‌کند. جایی‌که تن‌تن حضور دارد، بی‌شک قهرمان اوست.
